του Μπάμπη
Μάντουκα
|
του Μπάμπη
Μάντουκα
|
Πριν αρχίσετε να διαβάζετε αυτό το άρθρο, πρέπει να κάνω μία δήλωση: ΔΕΝ ΕΙΜΑΙ ΧΑΚΕΡ ούτε και σκοπεύω να γίνω. Απλώς θαυμάζω τη γνώση, γιατί hacking σημαίνει γνώση και όχι το στυλ "Μπαίνω - σε - ένα- site - τα - κάνω - όλα - μπουρδέλο - και - φεύγω - ευχαριστημένος". Παρακολουθώ όσο μπορώ την hacking σκηνή τα τελευταία 3 χρόνια που ασχολούμαι με το Δίκτυο (=Internet), έχω επισκεφτεί εκατοντάδες sites με παρόμοιο περιεχόμενο αλλά δεν συμφωνώ με τις επιθέσεις που γίνονται... απλώς για να γίνονται. Αυτή τη δήλωση ήθελα να την διαβάσεις αναγνώστη για να ξέρεις με ποιο έναυσμα γράφω ότι γράφω. Το παρακάτω κείμενο αποτελεί μία προσέγγιση απλώς του θέματος, είναι υποκειμενική και προσωπική. Άλλοι θα συμφωνήσουν κι άλλοι θα διαφωνήσουν. Στο χέρι του καθενός είναι να το λάβει όπως νομίζει. Και φυσικά δεν είναι εγκώμιο κανενός και ιδίως του καταστροφικού hacking.
Το hacking αποτελεί σήμερα μία έννοια πολύ παρεξηγημένη. Οι περισσότεροι (σχετικοί και μη) έχοντας ή μη πρόσβαση στο Δίκτυο είναι της άποψης ότι ο χάκερ είναι ένας υποχθόνιος τύπος που περνάει τις 20 απ' τις 24 ώρες της ημέρας του μπροστά στον υπολογιστή του, προσπαθώντας να σπάσει κωδικούς και να σπείρει την καταστροφή. Οι περισσότεροι επίσης πιστεύουν ότι το hacking γενικά είναι η τέχνη της καταστροφής. Σ’ αυτό φυσικά φταίει και λίγο ο κινηματογράφος και η τηλεόραση. Η κακή πληροφόρηση δηλαδή. Η απόκτηση τόσης γνώσης (όπου όποιος είναι άσχετος με το χώρο, δεν μπορεί να διανοηθεί τι ξέρουν και τι δεν ξέρουν οι χάκερς) χρησιμοποιείται για να καταστρέψει ή να γελοιοποιήσει. Ο χάκερ είτε δουλεύει μόνος είτε σε ομάδες, τα hacking groups. Έχει γίνει μεγάλη σύγχυση του χάκερ με τον κράκερ (cracker) ή τον "πειρατή" που ξεκλειδώνει commercial προγράμματα και μετά τα πουλάει έναντι αδράς αμοιβής. Καμία σχέση. Στο Δίκτυο κυκλοφορούν πολλές απόψεις. Στο HACKER.ORG διαβάζουμε ότι "Ο χάκερ πρέπει να ~εισβάλλει~ σε έναν server, να βρίσκει τις ~τρύπες~ ή τα bugs και μετά να ειδοποιεί τον system administrator για να τα διορθώσει". θα μου πείτε, πόσοι το κάνουν αυτό; Πολύ λίγοι. Γι' αυτό και το hacking έχει πάρει κακό όνομα. Κάτι σαν την Αστυνομία. Επειδή τα ΜΑΤ βαράνε τον κόσμο, όλη η Αστυνομία είναι ένα μάτσο κάφροι και βασανιστές. Λογική που υιοθέτησε ο Αδόλφος Χίτλερ από το 1936 και την πλήρωσαν οι Εβραίοι γιατί "αυτοί είναι υπαίτιοι για όλα τα δεινά του κόσμου". Πονάει κεφάλι - κόψει κεφάλι. Ο αντισημιτισμός του Φύρερ περπατούσε χεράκι-χεράκι με την "ψυχολογία των μαζών". Όλοι σε ένα τσουβάλι κι όποιον πάρει ο χάρος. Βέβαια σ' αυτό φταίνε και οι ίδιοι οι χάκερς που έχουν μπερδέψει το αγγούρι με το μπρόκολο. Σύμφωνα με το παραπάνω site, ο σωστός χάκερ δουλεύει αθόρυβα και υπόγεια και δεν βγαίνει να κομπάσει ότι "διάλυσα το τάδε ή έσβησα το σύμπαν". Άρα, hacking είναι η γνώση που χρησιμοποιείται για καλό σκοπό αλλά κι ενίοτε για εκδικητικούς σκοπούς, αλλά αυτό θα το δούμε παρακάτω.
Ο χάκερ είναι και δεν είναι τρελός ταυτόχρονα. Τρελός είναι γιατί πολλές φορές παίζει το κεφάλι του κορώνα γράμματα για να πετύχει αυτό που θέλει. Δεν είναι όμως και τρελός, γιατί έχετε δει πολλούς "πυροβολημένους" με τέτοιο επίπεδο γνώσεων; Για να επιδοθεί κανείς στο hacking χρειάζεται χρόνο και λίγο χρήμα (για να αποκτήσει μερικά καλά -αλλά και ακριβά- βιβλία που χρειάζεται). Αλλά πάνω απ' όλα χρειάζεται χρόνο. Χρόνο συνήθως έχουν οι πιτσιρικάδες (μαθητές-φοιτητές) και οι συνταξιούχοι. Αλλά επειδή οι συνταξιούχοι είναι κάπως μεγάλοι για να ασχοληθούν με όλα αυτά, οι πιτσιρικάδες είναι εκείνοι που συγκαταλέγονται ανάμεσα στους χάκερς. Ένας χάκερ που είναι 30-35 ετών, έχει περάσει τις πρώτες ορμές που είχε στην εφηβεία ή μέχρι τα 21-22 και προτιμά να "σπάζει" sites μόνο και μόνο για να πετύχει να το "σπάσει". Μετά ρίχνει ένα ανώνυμο mail στον admin και του λέει τι προβλήματα έχει το σύστημά του. Πολλοί χάκερς δουλεύουν για μεγάλες εταιρίες, κάνοντας τους "δοκιμαστές" της ασφάλειας του συστήματος. Άλλοι χάκερς δουλεύουν σαν admin σε εταιρίες και μάλιστα σε συστήματα που είχαν "σπάσει" παλιά. Μην σας κάνουν εντύπωση όλα αυτά. Είναι λογικό. "Όταν δεν μπορείς να νικήσεις κάποιον, πήγαινε μαζί του". Όταν βλέπεις κάποιον που αλωνίζει στο σύστημα σου όσα firewalls να έχεις βάλει, δεν σου μένει παρά να τον προσλάβεις σαν admin ώστε να σε προστατέψει όπως κανένας άλλος δεν ξέρει. Όμως ο πιτσιρικάς, που θέλει την αυτοπροβολή και την μαγκιά, μπαίνει σε ένα site και το κάνει κωλοχανείο με όλη τη σημασία της λέξης. Στέλνει mail-bombs (βέβαια αυτό μπορεί να το κάνει ο καθένας που έχει ένα ανάλογο πρόγραμμα το οποίο βρίσκεται εύκολα), σβήνει σκληρούς, παίρνει root πρόσβαση και κάνει τη ζωή μαρτύριο στον ανυποψίαστο χρήστη που θέλει απλώς να σερφάρει, κλέβει τα password files του συστήματος ώστε να έχει καμιά εκατοστή accounts να παίζει, το παίζει αναρχικός και φρικιό και αν τον ρωτήσεις, δεν ξέρει καν τι είναι η αναρχία και ποιές είναι οι βασικές αρχές της (κι όμως έχει!). Αναρχία νομίζει ότι είναι η καμιά εκατοστή κωλόπαιδα που πετάνε μολότοφ στο Πολυτεχνείο και καταστρέφουν την ξένη περιουσία. Οι πιτσιρικάδες αυτοί απλά δεν έχουν ψυχολογία. Δρουν σαν τρομοκράτες και πιστεύουν ότι άμα μπουν στο τάδε τούρκικο πανεπιστήμιο και βάλουν την Ελληνική Σημαία στην πρώτη σελίδα πήραμε την Κωνσταντινούπολη. Δεν είναι όμως έτσι. Στο IRC έχουμε κυνηγήσει τους Τούρκους/Σκοπιανούς (πάνε πακέτο) αλλά και μας έχουν κυνηγήσει. Τους κυνηγήσαμε όμως γιατί μπαίνανε στα κανάλια μας και μας βρίζανε (και πάνω σε Εθνικά Θέματα παρακαλώ). Η επίθεση στο http://www.macedonia.org χρειαζότανε γιατί το FYROM έχει δικαίωμα να χρησιμοποιεί τον όρο "Μακεδονία" στο εσωτερικό του αλλά εφόσον έφτιαξε site με τον όρο "Μακεδονία (Macedonia)" και έχει αποδέκτη όλο τον κόσμο, παραβιάζει αυτή τη συμφωνία.
Επιθέσεις έχουν γίνει πολλές τα τελευταία χρόνια στο εξωτερικό. Σαν παραδείγματα αναφέρω την επίθεση στο κεντρικό site της CIA (και είναι άξιο απορίας πώς μπόρεσαν να περάσουν από καμιά 15αριά firewalls!!), στο site της NASA, του Αμερικάνικου Υπουργείου Δικαιοσύνης και διαφόρων εταιριών. Στην Ελλάδα, τον τελευταίο χρόνο είχαμε μία ραγδαία αύξηση των επιθέσεων τόσο στο εσωτερικό της χώρας μας όσο και στο εξωτερικό (Τουρκία και macedonia.org). Οι σελίδες του Χαρδαβέλλα και της Νικολούλη, μερικά τούρκικα sites, οι σελίδες των εκδόσεων Λιβάνη σχετικά με τον ΑΡΚΑΣ και το βιβλίο της Μιμής, είναι οι πιο πρόσφατες. Επιθέσεις έχουν δεχτεί ακόμα, η FORTHNET, η COMPULINK και η Matrix BBS. Υπάρχουν κι άλλες που μου διαφεύγουν αυτή τη στιγμή. Η κάθε μία επίθεση έχει την ψυχολογία της: οι επιθέσεις στους μεγάλους ISP’s ήταν στο πνεύμα "είμα - ο - ένας - και - ο - μοναδικός - στην - ασφάλεια" και ιδίως η FORTHNET η οποία κόμπαζε και καμάρωνε ωσάν γύφτικο σκεπάρνι, αλλά στην ουσία ήταν σαν να έλεγε "Να ρε! Εδώ είμαι! Ελάτε αν τολμάτε!". Και τόλμησαν. Και τους άλλαξαν τα φώτα. Η αλαζονεία δεν συγχωρείτε από τον αποφασισμένο χάκερ. Μπορείτε να επισκεφτείτε τον "Υπόκοσμο του Ιντερνετ". Σε τακτά χρονικά διαστήματα (όπως λένε οι δημιουργοί τους, είναι "όποτε - μας - καυλωσιαίο" περιοδικό), αυτό το online περιοδικό (όπως είναι οι "Κυβερνογράφοι") ενημερώνεται για τις επιθέσεις και γενικά για την όλη underground σκηνή της Ελλάδας σ’ αυτό το χώρο. Προφανώς "εκδίδεται" από άτομα που έχουν σχέση με τον χώρο άμεση ή είναι οι ίδιοι χάκερς. Κάτι δηλαδή σαν την Ελευθεροτυπία για την "17 του Νοέμβρη", μόνο που οι επιθέσεις σε sites δεν είναι φυσικά τρομοκρατικές επιθέσεις :-)). Επίσης, επιθέσεις έγιναν σε εκπαιδευτήρια (όπως του Δούκα) με τις οποίες “κάποιοι” διαμαρτύρονταν για το εκπαιδευτικό σύστημα. Λες και φταίγανε τα εκπαιδευτήρια αυτά για τα χάλια της Παιδείας στην Ελλάδα! Μάλλον για την πλάκα τους την έκαναν αυτή την επίθεση και όχι για την ουσία. Σημειωτέον είναι ότι επίθεση δέχτηκε και ένας κόμβος της Compulink στην Ρόδο, όπου ο admin (κατ’ όνομα) είχε στήσει το BackOffice της Microsoft, έκανες login, πάταγες ENTER και έπαιρνες root! Ο χάκερ που χτύπησε το site προειδοποίησε τον admin να κλειδώσει το site του, γιατί την επόμενη φορά θα του σβήσει ότι έχει και δεν έχει. Και είναι τυχερός ο admin που του χάκερ του άρεσε η Ρόδος, ειδεμή! Επίσης, πληροφόρηση (αλλά ψιλή) για τις επιθέσεις μπορεί κανείς να διαβάσει στην "Μαύρη Τρύπα" στο περιοδικό .Net Surfing. Κάπου βέβαια, όσο εμβαθύνει κανείς στον χώρο (χωρίς απαραίτητα να θέλει να γίνει χάκερ τώρα ή στο μέλλον), μπορεί ν’ αρχίσει να γίνεται λίγο υποκειμενικός στις κρίσεις του, καθώς σίγουρα θα μπερδέψει τις προθέσεις του ή των χάκερ για τις επιθέσεις: Είναι επίδειξη δύναμης και γνώσης (όπως η επίθεση στη FORTHNET) ή είναι επίδειξη απλώς για να είναι επίδειξη; Η απάντηση είναι δύσκολη και μάλλον η ερώτηση είναι ρητορική. Η Ιστορία θα δείξει.
Ένας χάκερ, δεν αρκεί απλώς να ξέρει να κλέβει κωδικούς και να τα κάνει όλα λαμπόγυαλλο. Πρέπει να . ξέρει και να κρύβεται. Πρέπει να σβήνει τα “ίχνη” του από τα sites που μπαίνει, γιατί στις περισσότερες χώρες του κόσμου (πρόσφατα και στην χώρα μας) υπάρχει νομοθεσία που τιμωρεί όλα αυτά που πράτουν οι χάκερς. Ειδάλλως, ο καθένας θα μπορούσε σε κάποιο χρονικό διάστημα (σε ένα κείμενο είχα διαβάσει ότι με γνώσεις UNIX και κάποιων script μπορεί κάποιος –αν διαβάσει κι αρκετά- να σπάσει το πρώτο του site σε 3 μήνες!) να μπαίνει σχεδόν όπου θέλει και να κατεβάζει το Σύμπαν. Γι’ αυτό και τους κυνηγάνε γιατί κάνουν ζημιές. Είναι δηλαδή ζημιάρηδες. Στο Δίκτυο κυκλοφορεί το FakeIP το οποίο καλύπτει την IP address του χάκερ και δεν τον βρίσκει κανείς. Όμως δεν σου δίνει την ανωνυμία που θέλεις. Το Δίκτυο είναι ένας τεράστιος χώρος, άναρχος και ο άλλος που σου μιλάει στο IRC μπορεί να είναι γυναίκα και να σου λέει ότι είναι... μπετατζής. Ποτέ δεν μπορείς να ξέρεις ποιός είναι ποιός. Αλλά με τα log files που κρατούν οι servers, κάπου κάποιος μπορεί να σε δει. Εξάλλου, με τα τόσους e-mail bombers που κυκλοφορούν, είναι επικίνδυνο να ξέρουν οι πολλοί ακόμα και την e-mail σου! Μπαίνεις σε κανένα site και σου λέει ο άλλος “μπορώ να δω τον σκληρό σου δίσκο κι ότι άλλο δίσκο έχεις στο σύστημά σου”. Το σύστημα αυτό είναι απλό να γίνει και ο ανίδεος την πατάει και κρεμάει το στόμα θαυμάζοντας. Ο καλός λοιπόν χάκερ ξέρει να κρύβεται για να μην καταλήξει στην ψειρού. Κι αυτό είναι που κάνει τους πραγματικούς χάκερς να ξεχωρίζουν από τους lamers: ξέρουν να κρυφτούν. Όσους τρόπους όμως εφευρίσκουν μερικοί για να μαθαίνουν ποιοί είμαστε, άλλους τόσους τρόπους βρίσκουν μερικοί για να μην μαθαίνουν ποιοί είμαστε. Προσοχή λοιπόν με ποιούς μιλάτε και σε ποιούς δίνεται την e-mail σας. Αν φάτε κανένα mail-bomb μην φωνάζετε μετά.
Στο παρακάτω κομμάτι με θέμα "Μερικά URL
για ν’ αρχίσεις..." μπορείτε να βρείτε μερικές διευθύνσεις σχετικές
με το hacking. Πρωτού προχωρήσετε εις τα ενδότερα, διαβάστε καλά το disclaimer
(ένα μικρό κείμενο που σας λέει ότι όλα αυτά τα καλούδια που θα βρείτε
εδώ μέσα είναι για εκπαιδευτικούς λόγους, ότι οι σειριακοί αριθμοί commercial
προγραμμάτων πρέπει να χρησιμοποιηθούν εφόσον χάσατε τον δικό σας και ότι
όλα τα χακερίστικα προγράμματα είναι για να ελέγξετε την ασφάλεια μερικών
servers κι άλλα τέτοια φούμαρα) και σεβαστείτε τους όρους που θέτουν μερικοί
απ’ αυτούς. Σαν ένα παράδειγμα όμως, μπορώ να σας δώσω την διεύθυνση της
"Βίβλου των χάκερς", το 2600 Magazine",
ένα περιοδικό που εκδίδεται στις ΗΠΑ και υπάρχει και σε online μορφή. Βέβαια
η online έκδοση περιέχει το 1/10 απ’ όσα γράφει το περιοδικό (το οποίο
δεν έτυχε να το διαβάσω ποτέ) αλλά έχει συμβάλει αρκετά στην ασφάλεια μεγάλων
servers. Είναι δηλαδή ένα περιοδικό που ενθαρρύνει την υγιή πλευρά του
hacking και όχι τις καταστροφές που γίνονται από lamers. Εκτός από τους
χάκερς, το διαβάζουν η πλειοψηφία των σοβαρών admins για να ξέρουν τι τρύπες
να κλείσουν στο σύστημά τους και γενικά όσοι ενδιαφέρονται για την ασφάλεια
υπολογιστικών συστημάτων. Θα ήταν χρήσιμο να το επισκεφτείτε και να διαβάσετε
ότι προσφέρεται κι αν είστε τυχεροί, θα δείτε και αναλύσεις επιθέσεων σε
μεγάλα sites, κάτι σαν τον “Υπόκοσμο του Ίντερνετ”, μόνο που αυτό ασχολείται
με μεγάλες επιθέσεις και όχι μερικές αλλαγές σελίδων σε κάποιους μικρούς
servers. Από την άλλη πλευρά, αν μπήτε σε μερικές μεγάλες μηχανές αναζήτησης,
όπως το Altavista, το Yahoo και το Excite και δώσετε προς αναζήτηση “hacking”
θα βρείτε μερικές χιλιάδες URL’s για να δείτε. Τα περισσότερα είναι 1-day
sites, δηλαδή υπάρχουν μέχρι να τα ανακαλύψει ο ISP και να τα κόψει. Μερικά
απ’ αυτά περιέχουν τόσο αρχεία όσο και κείμενα που εννοείτε ότι σας βοηθούν
να γίνετε χάκερς. Όμως, ας μην γελιόμαστε. Χάκερ γίνεσαι με πολύ διάβασμα
και πειραματισμούς, αν θέλεις να γίνεις. Η πλάκα είναι όμως, ότι και οι
χάκερς έχουν βγάλει τις δικές τους μηχανές αναζήτησης, όπως το Astalavista
και το Yoohoo (σαν παράφραση των Altavista & Yahoo) όπου μπορεί κανείς
να βρει από σπαστήρια για παιχνίδια, hacking tools, μέχρι πειρατικά προγράμματα.
Είναι τα αρχικά των λέξεων hacking/phreaking/cracking/anarchy/virii. Ας τα δούμε ένα-ένα για να ξέρετε τι σημαίνουν και τι αφορούν.
Hacking: Αυτό το οποίο ασχολείται το παρόν άρθρο. Η γνώση των ελλείψεων ενός συστήματος ώστε να το εκμεταλλευτούν όσοι γνωρίζουν αυτές τις ελλέιψεις.
Phreaking: Η δυνατότητα που δίνεται σε μερικούς, με την κατασκευή ορισμένων ειδικών “κουτιών” (boxes) να πέρνουν υπεραστικά τηλεφωνήματα, κοροϊδεύοντας το τηλεφωνικό δίκτυο. Το πιο γνωστό box είναι το blue box. Επειδή τα “κουτιά” αυτά φτιάχτηκαν για το τηλεφωνικό δίκτυο των ΗΠΑ, μερικοί προσπάθησαν να φτιάξουν το μπλε “κουτί” στην Ελλάδα και φημολογείται ότι το κατάφεραν να λειτουργήσει. Αλλά αυτό είναι φήμες.
Cracking: Η δυνατότητα που δίνεται με ένα patch να σπάσουμε ένα πρόγραμμα και να του αφαιρέσουμε εκείνες τις ενοχλητικές υπενθυμιστικές εικόνες που βγάζουν για να κάνουμε registry ή τον χρόνο που μας απομένει για να το χρησιμοποιείσουμε κανονικά εφόσον πρόκεται για κάποια trial έκδοση. Ακόμα μπορεί να αφορά προγράμματα για σπάσιμο κωδικών password crackers) όπως το Johny the Riper ή σπαστήρια παιχνιιδών για άπειρες ζωές κλπ. Πολύ ενδιαφέροντα όλα αυτά για υποψήφιους crackers/hackers.
Anarchy: ο παράδεισος του αναρχικού. Περιγραφή για κατασκευές μολότοφ, βομβών κι ότι άλλο καταστρέφει το σύστημα, το κατεστημένο.
Virii: Παράφραση του virus. Εδώ συνήθως μπορείτε να βρείτε μηχανές που γεννούν ιούς. Αν έχετε κάποιον ενοχλητικό και σας κολλάει, φτιάχνετε τον δικό σας ιό και του αλλάζετε τα φώτα. Απλά πράγματα.
Πριν κατεβάσετε οτιδήποτε απ’ οποιονδήποτε στο Δίκτυο, πάντα να το ψάχνετε για ιούς, ακόμα κι αν χτυπιέται ο υπεύθυνος ότι είναι 100% free or virus. Ακόμα, μην παίζετε και πολύ με τα προγράμματα που φτιάχνουν (ή λένε ότι φτιάχνουν) ιούς, γιατί μπορεί να κολλήσει ο δικός σας υπολογιστής και μετά θα παρακαλάτε τον Mcafee να σας φτιάξει αντι-ιϊκό.
Το ταξίδι στον κόσμο του hacking μπορεί να φαντάζει συναρπαστικό, γεμάτο δόξα αλλά μοιάζει με το είδωλό μας στον καθρέφτη. Σ’ έναν καθρέφτη που όλα μπορεί να αντικατοπτρίζονται καλώς, μπορεί αντεστραμμένα. Μπορεί να σημαίνει γνώση αλλά μπορεί να σημαίνει και φυλακή. Κανείς δεν νομιμοποιείται να κάνει ζημιά στον άλλο. Γι’ αυτό υπάρχουν και τα δικαστήρια. Κάνεις μια μύνηση και τα βρίσκεται στις αίθουσες. Βέβαια αυτό ακούγεται ουτοπικό αλλά είναι νόμιμο. Στις περιπτώσεις mail-bomb, οι περισσότεροι ακολουθούν το βιβλικό “Οφθαλμόν αντί οφθαλμού”. Μου έριξες βόμβα, θα σου ρίξω 15 περισσότερες. Ο άλλος μπορεί ν’ ακολουθήσει και πάει λέγοντας. Ωστόσο όλα αυτά δεν βγάζουν πουθενά. Όλοι θα θυμόμαστε την επίθεση στο site της Νικολούλη αλλά η Νικολούλη δεν θα σταματήσει να βγάζει το ψωμάκι της από τον πόνο των άλλων. Δεν συμφωνώ με τα παντός τύπου reality show της ελληνικής τηλεόρασης, αλλά εκτός από το γέλιο, μία επίθεση αυτού του είδους δεν πιστεύω ότι θα βγάλει κάτι. Λέτε να φοβηθεί η Νικολούλη ή ο Χαρδαβέλλας αν του σαλατοποιήσει κάποιος το site; Χεστήκανε με το συμπάθειο. Ούτε με τις επιθέσεις στα τούρκικα sites κάνουμε κάτι. Δεν πρόκειται να πάρουμε πίσω την Κύπρο μ’ αυτό τον τρόπο (λέμε τώρα). Όποιος θέλει να ασχοληθεί σοβαρά με το hacking και όχι τσαπατσούλικα, ας το κάνει με την υγιή μορφή του. Ας το δει σαν μία μορφή γνώσης και όχι σαν μία μορφή εκδίκησης. Ακόμα και η πλάκα έχει τα όριά της.
Αν σε μία μηχανή αναζήτησης (π.χ. Altavista, Lycos, Excite κλπ) δώσετε "hacking" ή "cracks" ή "warez" (πάντα με μικρά, έχουν καλύτερο αποτέλεσμα) θα βρείτε μερικές χιλιάδες σελίδες σχετικές με όλα αυτά. Τα περισσότερα είναι sites που ανεβαίνουν και κατεβαίνουν την ίδια μέρα. Μην απελπίζεστε. Αν πετύχετε κάποιο site ανοιχτό, σίγουρα θα βρείτε πολύ πράμα. Καλή όρεξη! :-))
| ||
|
| ||
