Συνέντευξη με τη συγγραφέα
Αλκυόνη Παπαδάκη

- Γράφετε εμπειρικά; Αποτελούν τα βιβλία σας προσωπικές εμπειρίες;
- Ναι, βέβαια δεν αποτελούν όλοι οι ήρωες μου και οι καταστάσεις που αφηγώ προσωπικές εμπειρίες, αλλά παρ' όλα αυτά, μέσα σε κάθε τι υπάρχει και λίγος από τον ψυχισμό του συγγραφέα.

- Τι νομίζετε ότι οδήγησε το συγκεκριμένο βιβλίο σας στην επιτυχία;
- Κι εγώ αυτό αναρωτιέμαι ακόμη. Ίσως οφείλεται στην συνύπαρξη του ρεαλιστικού μέρους με το ποιητικό. Όλοι μας έχουμε την ανάγκη να ονειρευτούμε. Όλα τα βιβλία μου έχουν ακολουθήσει μια πάρα πολύ καλή πορεία και χαίρομαι γι’αυτό, αλλά αυτή η απότομη ανοδική πορεία αυτού του βιβλίου με έχει ίσως φοβίσει.

- Πιστεύετε ότι μπορεί το νόημα και τα στοιχεία ενός βιβλίου να μεταφερθούν επιτυχώς στην τηλεόραση;
- Όχι. Διαφορετική μαγεία έχουν οι λέξεις. Άλλωστε ο κάθε σκηνοθέτης βλέπει το βιβλίο από μια άλλη πλευρά.

- Νομίζετε ότι ο Έλληνας του σήμερα, και ιδίως η νέα γενιά, έχει στενές σχέσεις με το βιβλίο;
- Ναι, ίσως στενότερες κι από αυτές που υπήρχαν στο παρελθόν. Υπάρχουν τόσοι συγγραφείς και βιβλία που έχουν μεγάλη εμπορικότητα. Κάποιος θα πρέπει να τα διαβάζει! Εξάλλου σήμερα ένας συγγραφέας μπορεί να ζήσει με τα βιβλία του, ενώ στο παρελθόν, ακόμα και συγγραφείς όπως ο Βενέζης και ο Μυριβίλης, έπρεπε να κάνουν και δεύτερη δουλειά και να έχουν τη συγγραφή βιβλίων ως "χόμπυ".

- Υπήρξαν κάποιοι παράγοντες στη ζωή σας που σας οδήγησαν στη συγγραφή βιβλίων;
- Είχα μία, όχι ιδιαίτερα καλή, παιδική ηλικία και το γράψιμο ήταν μια διέξοδος για μένα. Ξεκίνησα να γράφω από πάρα πολύ μικρή ηλικία. Ένας θείος μου ήταν αυτός, που μου έδειξε αυτό το μαγικό κλειδάκι και απο ’κει και πέρα ανακάλυψα την αξία του.

- Νομίζετε ότι ένας συγγραφέας έχει "ημερομηνία λήξεως"; Υπάρχει δηλαδή κάποια στιγμή που ένας συγγραφέας παρακμάζει και παύει να διατηρεί την "χάρη" του;
- Σε όλα τα είδη τέχνης υπάρχουν στιγμές που ένας καλλιτέχνης "παρακμάζει". Αλλά αυτό δεν ισχύει πάντα όταν υπάρχει πραγματικό ταλέντο.

- Πόσα βιβλία έχετε γράψει μέχρι σήμερα; Ποιο είναι αυτό που σας αντιπροσωπεύει περισσότερο;
- Έχω γράψει πέντε. Πάντα το πιο αντιπροσωπευτικό είναι το τελευταίο. Τη συγκεκριμένη περίοδο το "Αμάν αμάν". Κάθε βιβλίο μου όμως, έχει ξεχωριστή αξία για μένα και διαφέρει από τα άλλα. Προσπαθώ κάθε φορά να γίνομαι καλύτερη και να μην "επαναλαμβάνομαι".

- Ετοιμάζετε κάτι νέο αυτό τον καιρό;
- Ναι, πριν 2-3 μέρες τελείωσα ένα καινούριο βιβλίο, "Τις κάργιες". Είναι μικρό, σαν "Το χρώμα του φεγγαριού" και αναφέρεται σε πέντε κάργιες που εξιστορούν ιστορίες ανθρώπων. Διάλεξα τις κάργιες γιατί είναι πανέξυπνα και σκληρά πουλιά -και πολλές φορές γράφω σκληρά πράγματα μέσα στα βιβλία μου. Αποτελούν ακόμα κι ένα μέρος της παιδικής μου ηλικίας. Θυμάμαι που τις κοιτούσα να πετάνε στα δέντρα, που υπήρχαν στην αυλή του σπιτιού μου και τους μιλούσα.

- Κάποιος γεννιέται ή γίνεται συγγραφέας, κατά τη γνώμη σας;
- Νομίζω ότι κάποιος γεννιέται συγγραφέας. Δε σημαίνει όμως απαραίτητα ότι θα γίνει ένας. Αυτό εξαρτάται από τις συνθήκες... Αν υπάρξουν οι κατάλληλες συνθήκες, θα μπορέσει να βγάλει το ταλέντο του προς τα έξω, αλλιώς η καταπίεση αυτού του ταλέντου είναι ικανή να τον τρελάνει. Κάποιοι καταλήγουν απλώς να εξασκούν ένα επάγγελμα παρεμφερές σε αυτό.

- Έχετε πρότυπα στη ζωή σας και στη συγγραφική σας καριέρα;
- Όχι, είναι κάτι που απέφευγα συστηματικά σε όλη μου τη ζωή.

- Είστε ικανοποιημένη με τον εαυτό σας και τη δουλειά σας; Αν σας δινόταν η ευκαιρία, θα αλλάζατε κάτι;
- Όχι, γιατί ακόμα και με τα λάθη που έχω κάνει, μ’ αρέσει αυτή που είμαι. Μ’ αρέσει ο εαυτός μου.

- Υπάρχει κάτι που προσπαθείτε να περάσετε, μέσα από τα βιβλία σας, στους αναγνώστες σας;
- "Ξυπνήστε! Ανοίξτε τα μάτια σας και αντικρύστε τον αληθινό κόσμο".