Από τον Παύλο Χριστόπουλο
|
Η σπουδαιότητα των μη-προφορικών
σημάτων στην ανθρώπινη επικοινωνία και αλληλεπίδραση έγινε αντικείμενο
ουσιαστικής επιστημονικής μελέτης μόνο στη διάρκεια της τελευταίας εικοσαετίας.
Τα αποτελέσματα ήταν εκπληκτικά και φανερώνουν ότι το 55% των μηνυμάτων
που ανταλλάσσουν μεταξύ τους
οι άνθρωποι είναι σιωπηλά και σχετίζονται με τις κινήσεις και τη στάση
του σώματος.
Αυτή η γνώση της Γλώσσας του Σώματος ξέφυγε γρήγορα από τα στενά πλαίσια της επιστημονικής έρευνας και βρήκε τεράστιες εφαρμογές στο σύγχρονο Μάρκετινγκ, τη Διαφήμιση, την Πολιτική, την Κοινωνιολογία, όπως και σε κάθε περίπτωση ανθρώπινης επικοινωνίας. Όμως, το να διαβάζει κανείς τη σκέψη του άλλου, ή να του μεταβιβάζει με επιτυχία οποιαδήποτε σιωπηλά μηνύματα, δεν είναι μόνο ενδιαφέρον, αλλά και τρομακτικό. Δημιουργεί την απορία, κατά πόσο εμείς οι συνηθισμένοι άνθρωποι διαθέτουμε το κριτήριο και τη δύναμη αντισταθούμε στα χιλιάδες μη-προφορικά μηνύματα που δεχόμαστε καθημερινά, από ειδικούς και μη, που προσπαθούν να μας επιβάλλουν τις απόψεις τους ή τα προϊόντα τους, μέσα από τον κινηματογράφο, το θέαμα, τα τηλεοπτικά μέσα, την αφίσα, την ανθρώπινη επαφή και δεκάδες άλλους τρόπους .
Το άρθρο αυτό, έχει σκοπό να δώσει
μια πρώτη γεύση της έννοιας και χρησιμότητας της Γλώσσας του Σώματος
καθώς επίσης να αποτελέσει και εφαλτήριο της γνωριμίας με τον μέσο άνθρωπο.
Θα υπάρχει συνέχεια και σε επόμενα τεύχη με διεξοδικές αναλύσεις, φωτογραφικό
υλικό καθώς επίσης και πολλές λεπτομέρειες.
Σε αυτό το σημείο, θέλω να εκφράσω
τις ευχές μου για την νέα χρονιά και να ευχηθώ καλή επιτυχία
στο περιοδικό και στην νέα προσπάθεια του εκδότη μας.
|