Η Μοναξιά του Κτηνοβάτη. . . ή γιατί να πετάξετε τη τηλεόρασή σας στα σκουπίδια!
Η Μοναξιά του Κτηνοβάτη
Πρέπει να ήταν γύρω στα 30, αλλά έμοιαζε μεγαλύτερος. Λίγο τα μαλλιά
του, παλιομοδίτικα μαζεμένα όλα σε μια δεξιά χωρίστρα, λίγο το μουστάκι
του, αλλά σίγουρα και τα τραχιά χαρακτηριστικά του, αν και τα μάτια του
ήταν σχεδόν παιδικά - απορημένα και δύσπιστα. Ήταν φανερά σφιγμένος. Ένοιωθε
αμηχανία αλλά και ένταση, που φαινόταν από τον τρόπο που έφτιαχνε νευρικά
κάθε λίγο το κολλάρο του καλού του ροζ πουκάμισου, αυτού με τα κίτρινα
λαχούρια. Το είχε προσεκτικά διαλέξει για να βγεί ωραίος στην τηλεόραση
και το είχε κομποζάρει με την λαχανί γραβάτα και το γκρι σακκάκι του.
Τώρα όμως τα φώτα των προβολέων, η ασφυκτική ζέστη μέσα στο στούντιο
και όλα αυτά τα ζευγάρια μάτια του φιλοθεάμονος κοινού που ένοιωθε αδηφάγα
καρφωμένα πάνω του, τον κάνανε να αισθάνεται άβολα. Χοντρές στάλες ιδρώτα
είχαν αρχίσει να κάνουν την εμφάνισή τους στο μέτωπο, τα χείλη, τον λαιμό
του και - αλοίμονο - στις μασχάλες του καλού του ροζ πουκάμισου, αυτού
με τα κίτρινα λαχούρια.
"...και βγαίνουμε σε 5, 4, 3, 2, 1. Φύγαμε". Η φωνή από το κοντρόλ
τον επανέφερε απότομα στην πραγματικότητα. Κοίταξε τον παρουσιαστή στην
πολυθρόνα απέναντί του να μιλάει μειλίχια κοιτώντας ίσια μέσα στην κάμερα,
προσπαθώντας να διαβάσει τα λόγια του μέσα στο auto-cue. Ζάρωνε ανεπαίσθητα
τα μάτια του στην προσπάθειά του αυτή. Είχε περάσει τα 40, αλλά προσπαθούσε
απεγνωσμένα να δείχνει νέος και η προοπτική των γυαλιών τον τρόμαζε. Είχε
μια νέα και όμορφη γυναίκα και ντυνόταν σαν εικοσάρης, δεν θα άφηνε λοιπόν
τα γυαλιά να του γκρεμίσουν ό,τι με κόπο είχε χτίσει.
"Καλώς ήλθατε και σήμερα κοντά μας, φίλοι τηλεθεατές, στην εκπομπή
που ασχολείται με τους ανθρώπους δίπλα μας. Ε, ναι λοιπόν, είμαστε επιτέλους
μαζί για να ασχοληθούμε με αληθινές ιστορίες, με ζητήματα αγάπης, για να
δικάσουμε, να καταδικάσουμε και να κάνουμε πάλι βαθιές τομές στο σώμα της
ελληνικής κοινωνίας. Σήμερα λοιπόν έχουμε κοντά μας τον φίλο Τιμολέοντα,
που θα μας διηγηθεί μια ιστορία γεμάτη αγάπη και απόγνωση, μια ιστορία
που θα τεθεί στην κρίση σου, αγαπητό κοινό. Ο Τιμολέων, φίλες και φίλοι,
ζει σήμερα μακριά από αυτήν που αγάπησε όσο καμία άλλη. Τρίτοι άνθρωποι
μπήκανε στη σχέση τους για να τους χωρίσουν. Έτσι ήρθε εδώ σήμερα για να
κάνει μια έκκληση σε αυτούς τους ανθρώπους, μια έκκληση σε όλους εμάς,
να βρει ένα στήριγμα. Ας τον ακούσουμε. Μίλησέ μας για την περίπτωσή σου,
Τιμολέων".
Τον κοίταξε σχεδόν γλυκά, περιμένοντας να αρχίσει να μιλάει. Οι συνεργάτες
του που τον είχαν ψαρέψει, του είχαν υποσχεθεί πως αυτός ο βλάχος θα τους
έφερνε τρελλά νούμερα. Τα ήθελε, τα χρειαζόταν τα νούμερα, ήταν το ψωμί
του. Τα νούμερα πληρώνανε το σπίτι, το αυτοκίνητο,και την γυναίκα του,
το ήξερε αυτό. ¶μα σταματούσε να τα φέρνει, θα τα έχανε όλα. Και αυτό το
ήξερε. Εξακολούθησε να τον κοιτάζει.
Εκείνος καθάρισε τον λαιμό του και μίλησε ντροπαλά, με φωνή που μόλις
ακουγόταν: "Σας ευχαριστώ κύριε Τοσοδούλη που με δεχτήκατε στην εκπομπή
σας. Ξέρετε, είχα σκεφτεί να πάω και σε άλλα κανάλια, στο Ζήτημα Απάτης
και στις Αληθινές Αηδίες, αλλά καμμία από αυτές τις εκπομπές δεν έχει το
δικό σας κύρος. Όταν μου είπαν οι άνθρωποί σας ότι είναι από το Επιτέλους
Χαζοί, εγώ αμέσως συμφώνησα. Βλέπετε ούτε ο κύριος Μπούρος ούτε...".
Τον διέκοψε για να τον μαλώσει σχεδόν πατρικά: "Ω, μα ας μην ασχολούμαστε
με άλλα κανάλια, φίλε Τιμολέοντα. Όλοι προσπαθούν να μας αντιγράψουν, απλά
εμείς είμαστε οι καλύτεροι και οι πρώτοι διδάξαντες, οι μόνοι που πραγματικά
νοιαζόμαστε. Εμείς δεν κλείνουμε την πόρτα σε κανένα θέμα, όσο και αν κάποιοι
μας λένε φτηνούς ή ποταπούς". Ειδικά τότε, σκέφτηκε. Όσο πιο πολύ, τόσο
πιό καλά μάλιστα. Εντάξει, μου έκανε την πάσα όπως είχαμε πει, δεν πρέπει
όμως να τον αφήσω να συνεχίσει, γιατί θα πέσουν τα νούμερα και άντε να
τα ξαναπιάσω. "Εμπρός λοιπόν, Τιμολέων, κατήγγειλέ μας". Και κάντο καλά.
Ξεπουλήσου και πούλα. "Γι’ αυτό είσαι εδώ".
"Μάλιστα", συνέχισε ντροπαλά. "εγώ ξέρετε ζω στην επαρχία μαζί με την
μητέρα μου. Εγώ την φροντίζω από τότε που μας εγκατέλειψε ο πατέρας μου
για έναν άλλον άντρα. Η μητέρα ξέρετε είναι πολύ καλή, μα κάπως αυστηρή,
είναι παλαιών αρχών βλέπετε. Με αγαπά όμως, γι’ αυτό το κάνει, για το καλό
μου".
"Το κάνει ή δεν το κάνει είπες";
"Αυτό σας λέω, για μένα τα κάνει όλα. Δεν με αφήνει να βγαίνω με έξω
με γύναια γιατί φοβάται πως θα με διαφθείρουν. Οι σημερινές κοπέλες είναι
εξώλης και προώλης, λέει η μαμά. Η κοινωνία έχει καταντήσει ζούγκλα. Η
μαμά προσέχει πολύ τις παρέες μου, μόνο με τον γείτονά μας τον Ευάγγελο
με αφήνει να κάνω παρέα, που είναι καλό παιδί και οικογενειαικός φίλος.
Ο Ευάγγελος είναι ευηπόληπτος κτηνοτρόφος και μέλος του Εξωρραϊστικού Συλλόγου
Φυσιολατρών. Αυτός μου γνώρισε την Ροζαλία. Η Ροζαλία ξέρετε είναι του
σπιτιού, δεν είναι σαν τις άλλες. Είναι αδαμάντινος χαρακτήρας, τόσο ανεπιτήδευτη
και γλυκιά όταν με κοιτάζει με τα υγρά μεγάλα αγελαδίσια της μάτια, όταν
σουφρώνει ναζιάρικα την μουσούδα της. Από την πρώτη στιγμή ένοιωσα ένα
αγνό αίσθημα για εκείνη, αλλά και εκείνη για μένα. Βέβαια υπάρχουν πολλές
διαφορές μεταξύ μας, κοινωνικές και άλλες, αλλά το αίσθημά μας τα ξεπερνά
όλα αυτά".
Το μάτι του παρουσιαστή είχε αρχίσει να γυαλίζει. Είχαν δίκιο οι άνθρωποί
του, ο τύπος ήταν πολλά λεφτά. Μέχρι τώρα, μιά χαρά πάμε σκέφτηκε. Ας τον
πάω εκεί που θέλω σιγά-σιγά. "Όταν λες διαφορές, Τιμολέων, εννοείς ας πούμε
την ηλικία; Πόσων χρονών είναι η Ροζαλία";
Κοκκίνησε και ξερόβηξε. "Είναι 5, αλλά όμως πολύ ανεπτυγμένη για την
ηλικία της. Εξ’ άλλου όπως σας είπα, η Ροζαλία δεν είναι σαν τις άλλες
κοπέλες. Είναι αγελάδα".
Μπίνγκο, εδώ είμαστε, σκέφτηκε. Τον έχω εκεί που θέλω. "Σας δημιουργεί
προβλήματα αυτό το γεγονός, Τιμολέων; Υπάρχει κοινωνική κατακραυγή";
"Αρχικά, αυτό ήταν κάτι που μας προβλημάτισε. Ξέρετε υπάρχουν πολλοί
που δεν καταλαβαίνουν το αίσθημά μας, μας φθονούν και μας καταδικάζουν.
Με την μαμά όμως που το συζήτησα και γνώρισε τη Ροζαλία, μας έδωσε την
ευχή της. Μου είπε πως αφού η Ροζαλία είναι σωστή και αγαπιόμαστε αγνά,
να την πάρω. Τότε όμως ήταν που έδειξε ο Ευάγγελος το αληθινό του πρόσωπο
και μπήκε ανάμεσά μας για να μας χωρίσει, επειδή ζήλευε την ευτυχία μας".
"Τι έκανε τότε ο Ευάγγελος, Τιμολέων;", τον έκοψε. Ο άλλος είχε αρχίσει
να φορτώνει, ο τόνος του ανέβηκε και η φωνή του σκλήρηνε.
"Στην αρχή προσπάθησε να βάλει λόγια για να μας χωρίσει, όταν όμως
είδε πως δεν κατάφερνε τίποτα, έκανε αυτό το άνανδρο πράγμα: την πούλησε.
Πούλησε την Ροχαλία σε ένα εργοστάσιο αλλαντικών". Εδώ πιά έσπασε, έπεσε
σε κλάμματα. Η κάμερα ζουμάρισε στο παραμορφωμένο από το κλάμμα πρόσωπό
του. "Η Ροζαλία μου", μονολογούσε, "ζαμπόν και σαλαμάκι". Ο Τοσοδούλης
με δυσκολία συγκρατούσε το χαμόγελό του. Σκίσαμε πάλι σήμερα, σκέφτηκε.
Συνέχισε, ανώμαλε. "Τιμολέων, καταλαβαίνω τον πόνο σου, αλλά προσπάθησε
να συγκρατηθείς".
Ο άλλος σιγά-σιγά συνήλθε λίγο. Ο πόνος του τώρα είχε μετατραπεί σε
θυμό ούρλιαξε, ενώ οι φλέβες πεταγόντουσαν ασφυκτικά από τον γραββατοδεμένο
λαιμό του: "Είναι δειλός, δεν είναι άντρας. Τον καλώ, αν είναι άντρας,
να έρθει να ‘ξηγηθούμε".
"Τι θα έλεγες, Τιμολέων, αν σου λέγαμε πως έχουμε τώρα ζωντανά στην
γραμμή μας τον Ευάγγελο. Ας ακούσουμε τι έχει να μας πει". Οι δικοί του
είχαν κάνει φοβερή δουλειά σήμερα. Αύριο θα ήταν πρώτο θέμα σε όλα τα περιοδικά.
Σχεδόν έβλεπε τα εξώφυλλα από τώρα.
"Ναι, με ακούτε;"
"Σας ακούμε, κύριε Ευάγγελε. Ακούσατε τις καταγγελίες του Τιμολέοντα
εις βάρος σας, τι έχετε να πείτε εσείς για το θέμα; Είναι αλήθεια όσα μας
είπε ο Τιμολέων; Γιατί το κάνατε αυτό";
"Δεν έχω να πω τίποτα. Δικιά μου είναι η γελάδα, ό,τι θέλω την κάνω.
Και για να ξέρει ο κύριος αυτός, που μου έκανε τον φίλο και ήρθε μέσα στο
σπίτι μου να κάνει ό,τι έκανε, με την Ροζαλία είχαμε ολοκληρωμένο δεσμό
χρόνια τώρα".
"Λες ψέματα. Η Ροζαλία είναι αγνή. Ψεύτη, ελεεινέ"! Τα μάτια του Τιμολέοντα
κόντευαν να πεταχτούν από τις κόχες τους.
"Έτσι σου είπε ρε κακομοίρη;", κάγχασε ο άλλος. "Ξέρεις ρε από που
την μάζεψα εγώ; Από τα κωλάδικα της Εθνικής Οδού. Κονσοματζού η Ροζαλία
και σου έκανε και την παρθένα".
Έμεινε άφωνος για λίγο. "Ντροπή σου, ψέματα!", ούρλιαξε σε λίγο. Ήταν
σε έξαλλη κατάσταση, είχε βγάλει και το σακκάκι του και κόντευε να πάθει
αποπληξία.
Ο Τοσοδούλης ήταν σε έκσταση. Ούτε με το αυτοκίνητο, ούτε με την γυναίκα
του είχε νοιώσει ποτέ όπως αυτή τη στιγμή. "Όπως βλέπετε, φίλες και φίλοι,
τα αίματα ανάψανε. Ας κάνουμε λοιπόν ένα διαφημιστικό διάλλειμα και θα
επανέλθουμε με τις γνώμες των εκλεκτών καλεσμένων μας". "Είμαστε off",
ακούστηκε από το κοντρόλ. "Μα...", πήγε να διαμαρτυρηθεί ο Τιμολέων. "Σε
λίγο, φίλε μου, σε λίγο", τον πρόλαβε χαμογελώντας ο Τοσοδούλης. "¶σε μας
να κάνουμε την δουλειά μας όπως ξέρουμε εμείς". Έμεινε στην πολυθρόνα του
χαμογελώντας με κλειστά μάτια όσο κρατούσαν οι διαφημίσεις, ενώ κρατιόταν
για να μην αρχίσει να τρέχει γύρω-γύρω απ’ την χαρά του.
"...και βγαίνουμε σε 5, 4, 3, 2, 1. Φύγαμε", ακούστηκε η γνώριμη φωνή
από το κοντρόλ. "Επανήλθαμε λοιπόν για να ρίξουμε κάποιο φως στο τούνελ
αυτής της σκοτεινής ιστορίας και να ανζητήσουμε την αλήθεια για την Ροζαλία.
Ας βάλουμε όμως στην κουβέντα μας τη γνωστή σταρ και καλεσμένη σήμερα της
εκπομπής, ¶ννα-Μαρία. ¶ννα-Μαρία, τι έχεις να πεις επί του θέματος. Ορισμένοι
κακεντρεχείς ξέρεις μπορεί να λέγανε ότι εσύ είσαι η ειδικός στο θέμα,
εφ’ όσον μιλάμε σήμερα για αγελάδες και για παρθενία, θέλω όμως να σε διαβεβαιώσω
ότι εμείς σε καλέσαμε εδώ μόνο για την επιστημονική σου κατάρτιση και την
κοινωνική σου ευαισθησία.
"Ευχαριστώ, Ανδρέα μου". Η κάμερα έκανε ζουμ στο αβυσσαλέο ντεκολτέ
του φούξια δικτυωτού της ¶ννας-Μαρίας. "Τι να πω, αυτά τα λένε κάποιο που
ζηλεύουν την επιτυχία και τα προσόντα μου. Ο κόσμος με αγαπάει και έχω
και fan-club μάλιστα, αφού όπου εμφανίζομαι με αποθεώνουν. Ο καινούριος
μου δίσκος..."
"¶ννα-Μαρία μου, για την υπόθεσή μας τι έχεις να πεις";
"Ποιά υπόθεση; Α, συγγνώμη, ξέρεις μάσαγα τσίχλα και δεν πρόσεξα. Αν
θέλετε όμως να σας πω το ‘Είμαι ζαβή για σένα’, αν είναι έτοιμο το play-back".
"Αργότερα, γλυκιά μου, αργότερα". Κάθε φορά και χειρότερα είναι τούτη,
σκέφτηκε. "Ας περάσουμε όμως τώρα στην γνωστή και μη εξαιρετέα κυρία Παλουκά,
για να μας δώσει την δική της οπτική γωνία, σαν άνθρωπος του Θεού. Τι έχετε
λοιπόν να μας πείτε για την υπόθεση";
"Κοιτάξτε, εγώ νομίζω πως είστε όλοι άρρωστοι γιατί δεν πιστεύετε.
Ο Τιμολέων είναι άρρωστος και εσείς είστε άρρωστοι και το κοινό είναι άρρωστο,
αλλά δεν το ξέρετε. Μόνο εγώ πάω καλά εδώ μέσα, γιατί εγώ πιστεύω και εσείς
όχι. Μετανοείτε για να σωθείτε και τότε μπορεί να σας βοηθήσω να μπείτε
στην Βασιλεία των Ουρανών, γιατί είμαι κολλητή του πορτιέρη. Ο Θεός να
ξέρετε ότι δεν τα εγκρίνει αυτά που κάνετε, μου το έχει πει, και είναι
ντροπή να λέτε τέτοιες λέξεις εδώ μεσα, όπως...". Κόμπιασε, έσκυψε το κεφάλι
της και κοκκίνησε σαν παπαρούνα.
"Σεξ";
"Ναι, αυτό. ¶μα ήταν τίμιος ο Τιμολέων, θα την παντρευόταν την Ροζαλία
αντί να κάνει αυτά τα πράγματα. Αλλά και αυτή...".
"Μα εγώ θέλω να...".
"Σκάσε εσύ - εγώ μιλάω. Όσο για τον Ευάγγελο, έχω να πω ότι ο Θεός
τον αγαπά και να μετανοήσει γιατί...".
"Κυρία Παλουκά μου, θα σας διακόψω για να προλάβουν να μιλήσουν όλοι.
Έχουμε εδώ μια παρέμβαση από την κυρία Πατσιαβούρα.
"Μα δεν τελείωσα. Ήθελα να πω για τον Κουβά και τον Ψιψινάκη, είναι
διαβολικοί και...".
"Αργότερα. Μας συγχωρείτε για την ανωμαλία". Το παραξήλωσε σήμερα η
υστέρω, σκέφτηκε, αλλά δεν πειράζει. Μιά χαρά πάμε. "Κυρία Πατσιαβούρα,
πάρτε της με την βία το μικρόφωνο".
"Ευχαριστώ. Εγώ θέλω να κάνω δημοσίως πρόταση στον Τιμολέοντα, να με
πάρει να φύγουμε μαζί, γιατί με ζάλισαν τα τσακίρικα τα μάτια του".
"Μα ο Τιμολέων αγαπά την Ροζαλία κυρία Πατσιαβούρα".
"Ε, δεν πειράζει. Ας πάρει κι εμένα, δεν έχω πρόβλημα. Ή τέλος πάντων,
ας με πάρει ο Ευάγγελος ή η Ροζαλία ή και εσύ Αντρέα μου - ό,τι κάτσει".
Κοίταξε με αηδία το σοβατισμένο πρόσωπο και την σακκουλιασμένη σάρκα.
"Θα δούμε μετά την εκπομπή τι θα γίνει. Γι’ αυτό μου αρέσεις, γιατί έχεις
αυστηρό γούστο και μιλάς εν θερμώ".
"Και είμαι και πολύ ωραία γυναίκα, μην ξεχνάς. Ορισμένοι διαμαρτύρονται
για μένα βέβαια, αλλά είναι επειδή με ζηλεύουν".
"Συγγνώμη, εγώ πότε θα ξαναμιλήσω;", άδραξε την ευκαιρία ο Τιμολέων.
"Μην βιάζεσαι Τιμολέων, γιατί μου λένε πως έχουμε και άλλη τηλεφωνική
γραμμή". Δικιά μου είναι η εκπομπή, ό,τι θέλω κάνω, έτσι και αλλιώς θα
είχες ξαχάσει τι ήθελες να πεις τόση ώρα που μιλάνε αυτές, σκέφτηκε. "Παρακαλώ,
είστε στον αέρα".
"Χαίρετε κύριε Τοσοδούλη και συγχαρητήρια για την ωραία σας εκπομπή.
Ονομάζομαι Φόλας και είμαι ο ιδιοκτήτης της εταιρίας αλλαντικών όπου ανήκει
η Ροζαλία. Μπορώ να πω πως είναι μια χαρά στην υγεία της και περνάει πολύ
καλά στις νέες μας εγκαταστάσεις. Ξέρετε παρακολούθησα την εκπομπή σας
και συγκινήθηκα πάρα πολύ, εξάλλου τα αλλαντικά Φόλα δεν είναι μόνο τα
καλύτερα αλλά έχουν και κοινωνική ευαισθησία. Γι’ αυτό λοιπόν προσφέρομαι
να παντρέψω τα παιδιά και επιπλέον να τους βοηθήσω να ανοίξουν το σπιτικό
τους, με προμήθειες ενός έτους σε αλλαντικά Φόλα".
"Λοιπόν Τιμολέων, τι έχεις να πεις γι’ αυτό";
"Δε-δε ξέρω τι να πώ". Είχε μείνει εμβρόντητος, δεν μπορούσε να αρθρώσει
λέξη και ξανάρχισε το κλάμμα. Η κάμερα ζουμάρισε πάλι πάνω του. Το πλάνο
τράβηξε ένα ατέλειωτο λεπτό. "Ευχαριστώ", ψέλλισε ανάμεσα σε λυγμούς.
"Όπως βλέπετε λοιπόν αγαπητοί τηλεθεατές, το ‘Επιτέλους Χαζοί’ είναι
η μόνη εκπομπή που έχει τις λύσεις και τα φάρμακα για πάσα νόσο και πάσα
μαλακία. Το θέμα όμως για μας δεν τελειώνει εδώ, έχουμε καθήκον να το κυνηγήσουμε
μέχρι τέλους. Η κάμερά μας θα είναι εκεί όταν θα έρθουν τα παιδιά ενώπιος
ενωπίω μετά από τόσο καιρό, για να τους πούμε μπράβο, καλως ήρθατε. Στην
επόμενη εκπομπή υποσχόμαστε να έχουμε ζωντανά την Ροζαλία στο στούντιο,
όπου θα δείτε την αυθόρμητη πρόταση γάμου που θα της κάνει ο Τιμολέων.
Μόνο σ’ εμάς θα δείτε σε ζωντανή σύνδεση το γάμο και μόνο απο εμάς θα ακούσετε
όλα τα ιατροδικαστικά πορίσματα. Το θέμα λοιπον δεν τελείωσε". Τελείωνε,
τον ειδοποίησαν από το κοντρόλ. Σωστά, σκέφτηκε, εξ άλλου αυτός ο ταλαίπωρος
έχει ζουμί ακόμα. Δεν τελείωσα μαζί σου μεγάλε. Κοίταξε την κάμερα και
χαμογέλασε με αληθινή ευτυχία: "Φίλες και φίλοι, καλή σας νύχτα".
 | Αγαπητέ τηλεθεατή, η εκπομπή που παρακολούθησες ήταν μια κοινωνική προσφορά
των Κυβερνογράφων. Δεν ήταν πραγματική, αλλά η πραγματικότητα συχνά ξεπερνάει
την φαντασία. Οι Κυβερνογράφοι υπενθυμίζουν: O καθένας έχει την τηλεόραση που του αξίζει. Αυτό το κόκκινο κουμπί στο τηλεκοντρόλ σου, λέγεται OFF. Πάτησέ το! |
| ||
|
| ||
